2 sene önce tatilde aşina olduğum blog alemine izin dönüşü büyük bir heves ile ben de dahil olmuştum. 2 yıl sonra 2. blogumun 2. yaşını doldurup 2 hafta tatile çıktım. Tatili anlatmaya gerek yok sanırım. İnsani sınırların üzerinde çalışan herhangi birinin tatilin nasıl geçerse benimki de öyle geçti: Harika. Denize, güneşe, rüzgara, yemeye, içmeye, tavlaya, kinge, akrabalara, arkadaşlara, sevdiklerime, kaşarlı pideye, kumruya, balığa doydum geldim desem de sanırım kendimi kandırmakta öteye geçemez bu çaba. Çünkü tatile doyulmaz, doyulamaz. Tadı tamağımda döndüm memlekete. Öğlen bir sebeeple kullanmak durumunda kaldığım metroda maruz kaldığım görüntüler son 2 hafta gördüklerimden çok farklıydı. Bir şeyler yapmalı ama ne? Alıp başımı gitsem? Nereye kadar....
5 comments:
gidecek bir yer bulursan, soz kalabalik etmeyecegim, bana da haber versene lutfen :)
"nereye kaçarsak kaçalım kendimizden kaçamıyoruz" diye ultra klişe bir cümle kurmak istedim birden :))
haber vericem ama söz...
:)) ahh ahh.. keske bu cumlenin gercekliginin farkinda olmasam :) haklisin.. oyle ama olsun.. "tebdil-i mekanda ferahlik vardir." gibi bir klise daha var nasil olsa :))
ben geldim ..bil bakalım ben kimim?
:)
ooo ressam arkadaşım benim :) tabiki biliyorum kim olduğunu. Ama isim vermeyelim istersen :) :) :)
Post a Comment